Een werkgever die tijdens de Coronapandemie niet-gewerkte uren van medewerkers op het tijd-voor-tijd saldo in mindering heeft gebracht, had dit niet mogen doen. Dat oordeelde de Rechtbank Gelderland recent in een uitspraak in zaak die door een medewerkster was aangespannen.
Bekijk hier onze rechtsgebieden
Wat was er aan de hand? Tijdens de lockdown vanwege de coronapandemie was er onvoldoende werk voor alle werknemers van de werkgever. Die besluit daarop om de niet-gewerkte uren van medewerkers in mindering te brengen op het tijd-voor-tijd saldo of te schrijven als minuren. Een werkneemster is het daar niet mee eens en stapt naar de rechter. Zij eist dat de als gevolg van de Coronacrisis niet-gewerkte uren, die in mindering zijn gebracht op haar tijd voor tijd saldo, worden teruggegeven.
Verplicht loon doorbetalen
De kantonrechter stelt de medewerkster in het gelijk. Allereerst biedt de cao geen ruimte om minuren te registeren en in mindering op een eventueel tijd voor tijd saldo te brengen. Daarnaast staat ook artikel 7:628 van het Burgerlijk Wetboek (BW) deze maatregel niet toe. In dit wetsartikel staat namelijk dat de werkgever verplicht is om het loon door te betalen als de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht. Tenzij het geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de overeengekomen arbeid in redelijkheid voor rekening van de werknemer behoort te komen.
Bekijk hier onze incasso diensten
Risico bij werknemer neergelegd
De Coronapandemie en als gevolg daarvan het niet kunnen werken valt niet binnen het kader van artikel 7:628 BW om in redelijkheid voor rekening van de werknemer te komen. Daarnaast heeft de werkgever op grond van de tijdelijke NOW van de overheid financiële ondersteuning ontvangen om het loon van de medewerkers te kunnen doorbetalen, heeft hij tijdelijk geen bijdrage hoeven te doen aan het Sociaal Fonds en is een voorziene loonsverhoging voor medewerkers tijdelijk uitgesteld. Volgens de kantonrechter heeft de werkgever, door gebruik te maken van een systeem waarbij de niet-gewerkte uren als minuren worden geregistreerd en uren op het tijd voor tijd saldo af te boeken, het risico van het verminderde werkaanbod feitelijk bij de werknemers neergelegd. Dat het loon van de werknemers steeds is doorbetaald, maakt dat niet anders.
Geen basis voor registratie van minuren
Want onder deze omstandigheden worden werknemers door de werkgever verplicht om de geregistreerde minuren later alsnog te werken. Zij krijgen deze daardoor niet als overuren (extra uren) uitbetaald. Dit terwijl de NOW-compensatie voor werkgevers juist bedoeld was om het loon te kunnen betalen, ondanks dat de werknemers geen werk verrichten. Er is dus in de cao en in de wet geen basis te vinden voor de registratie van minuren tijdens de coronapandemie.
Stilzwijgend ingestemd
In een reactie laat de werkgever nog weten dat hij deze werkwijze vooraf tijdens meerdere bijeenkomsten met werknemers heeft besproken en dat geen enkele werknemer destijds bezwaar heeft gemaakt tegen het voorgestelde systeem van het registreren van minuren en zo mogelijk afboeken daarvan op het tijd voor tijd saldo. Dat niemand tijdens of na de informatiebijeenkomsten heeft gereageerd, maakt volgens de kantonrechter echter niet dat de conclusie getrokken mag worden dat alle medewerkers stilzwijgend hebben ingestemd. Als de werkgever toestemming van de medewerkers had willen hebben, dan had hij die expliciet aan iedere werknemer, met vermelding van de gevolgen voor de betrokken werknemer, moeten vragen. De kantonrechter oordeelt dan ook dat de werkgever de onterecht in mindering gebrachte uren van de werkneemster moet terugboeken.
Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.
Vragen? Neem contact met ons op