Wat speelt er in deze zaak? Een moeder is gedupeerde in de Toeslagenaffaire en leent in 2017 een bedrag van 10.800 euro van haar ouders om te kunnen overleven. Om voor terugbetaling in aanmerking te komen zou deze schuld volgens de Wht vóór 1 juni 2021 opeisbaar moeten zijn. Maar de ouders willen hun dochter niet dwingen om het geld direct terug te betalen, omdat zij haar niet onnodig in nog grotere financiële problemen willen brengen.

Private schuld

De vrouw dient desondanks toch een verzoek in bij de overheid om haar schuld in het kader van de afwikkeling van de Toeslagenaffaire over te nemen op grond van de Wht. Maar dit verzoek wordt in eerste instantie afgewezen. Zij spant daarom een kort geding aan, waarin zij de rechter vraagt om de minister te verplichten om de private schuld van 10.800 euro toch over te nemen. De minister is dit niet van plan en wijst erop dat het doel van de Wht is om alleen de nadelige gevolgen van opeisbare vorderingen voor gedupeerde ouders te voorkomen. Nu de vordering niet voor 1 juni 2021 opeisbaar was, ontstaan voor de vrouw volgens de minister geen onevenredige nadelige gevolgen wanneer de schuld niet wordt overgenomen, omdat er geen betalingsachterstanden zijn ontstaan en er geen sprake is van een dreiging met incassomaatregelen.

Vragen? Neem contact met ons op

De feiten in deze zaak op een rijtje. Een vrouw en haar ex-partner sluiten in 2002 een krediet af bij een bank, waarbij een tweede hypotheek wordt gevestigd op hun woning als zekerheid voor terugbetaling. In 2019 wordt de vrouw toegelaten tot de WSNP vanwege problematische schulden. Haar bewindvoerder vraagt haar schuldeisers vervolgens om hun vorderingen in te dienen.

Kredietovereenkomst overgedragen

Tijdens de looptijd van de WSNP van de vrouw wordt de kredietovereenkomst met de bank overgedragen aan een andere partij. Deze partij wordt daarmee de nieuwe schuldeiser en dient een schuld van ruim 65.000 euro in bij de bewindvoerder, maar vergeet te vermelden dat aan deze schuld een hypotheekrecht verbonden is. Het WSNP-traject van de vrouw wordt in maart 2022 beëindigd als gevolg van het verbindend worden van de slotuitdelingslijst. Op basis van de slotuitdelingslijst heeft de 65.000 euro-schuldeiser een uitkering gekregen van iets meer dan 6.000 euro. Deze schuldeiser probeert na die tijd alsnog de restschuld op te eisen bij de vrouw, omdat er hypotheekrecht op de lening rustte. Maar de vrouw is het hier niet mee eens en stapt naar de rechter. De rechter oordeelt dat in dit geval de schuld wél onder de schone lei valt, omdat de schuldeiser zijn hypotheekrecht niet heeft gemeld bij de bewindvoerder. Dit terwijl hij meerdere kansen heeft gehad om de vordering correct in te dienen, maar hiervan geen gebruik heeft gemaakt. Hierdoor wordt de betreffende vordering als een normale schuld behandeld, die onder de WSNP valt. De schuldeiser kan daardoor na afloop geen aanspraak meer maken op terugbetaling via de hypotheek.

Vragen? Neem contact met ons op

De vrouw, die al vaker deze zonnestudio had bezocht, onderging een sessie van twintig minuten onder een zonnebank die op een intensieve stand stond. De zonnestudio had haar huidtype van tevoren niet gecontroleerd, terwijl dat volgens de instructies van de zonnebank juist essentieel was. In de dagen na haar bezoek kreeg ze zoveel pijn dat ze medische hulp moest inschakelen. Artsen stelden vast dat ze ernstige verbrandingen had opgelopen, waarvoor zelfs een huidtransplantatie nodig was.

Onderzoek naar de zonnebank

Toen de vrouw haar klachten meldde bij de zonnestudio, werd de bewuste zonnebank buiten werking gesteld. Uit inspectie bleek dat de UV-straling van de zonnebank de wettelijke norm overschreed. Daarnaast ontdekte de verzekeraar van de zonnestudio dat de lampen recent waren vervangen en dat deze in de eerste 50 tot 60 uur extra krachtig zijn, omdat ze nog moeten inbranden. Toch was de vrouw niet de eerste die de zonnebank gebruikte na de vervanging van de lampen. In totaal waren er al 179 klanten voor haar geweest, zonder vergelijkbare klachten. Dit bracht de zonnestudio tot de conclusie dat haar huidreactie mogelijk werd veroorzaakt door een combinatie van cosmetica en straling.

Huidtype en gebruiksaanwijzing genegeerd

Een huidtherapeut stelde vast dat de vrouw huidtype 2 heeft, wat betekent dat haar huid zeer gevoelig is voor verbranding. Volgens de instructies van de zonnebank mocht zij maximaal zes minuten per sessie onder de lamp, terwijl ze twintig minuten had doorgebracht op een intensieve stand. De rechtbank vond het verwijtbaar dat de zonnestudio haar huidtype niet had gecontroleerd en haar niet had gewaarschuwd. Dit had zowel bij haar eerste bezoek als bij latere sessies moeten gebeuren.

Vragen? Neem contact met ons op

De cliënt had meerdere klachten over de advocate. Naast het te laat versturen van de pleitnota, vond hij ook dat zij onvoldoende voortvarend had gehandeld. Zo zou ze er bijna een jaar over hebben gedaan om tuchtklachten in te dienen en had ze verweerschriften niet met de cliënt besproken. Daarnaast zou ze onvolledig hebben geadviseerd over het nut en de impact van een mondeling vooronderzoek, waardoor de cliënt geen weloverwogen keuze kon maken. Bovendien was de cliënt ontevreden over de manier waarop de advocate met zijn feedback op de pleitnota omging. Na het verzenden van het document de avond voor de zitting, werd er niets meer gedaan met de opmerkingen van de cliënt. Tot slot werd de vooraf gecommuniceerde kostenprognose ruimschoots overschreden.

Beoordeling door de raad van discipline

De raad van discipline hanteert bij de beoordeling van klachten artikel 46 van de Advocatenwet, waarin onder andere de kwaliteit van dienstverlening wordt meegenomen. Hoewel een advocate vrijheid heeft in de behandeling van een zaak, zijn er grenzen aan wat acceptabel is. Uit het klachtdossier bleek dat de advocate haar uiterste best had gedaan om de zaak zorgvuldig te behandelen. Gedurende de procedures sprak de klager zich ook meermaals positief uit over de inhoud van haar werk. Toch diende hij een klacht in over haar voortvarendheid. Hoewel de meeste bezwaren ongegrond werden verklaard, oordeelde de raad dat de advocate haar pleitnota eerder had moeten toesturen, zodat de cliënt hier nog inhoudelijk over had kunnen meepraten.Tijdens de behandeling van de klacht erkende de advocate direct dat dit niet goed was gegaan. Ze wees op de hoge werkdruk binnen de sociale advocatuur en gaf aan dat dit een rol heeft gespeeld in haar handelen. De raad erkende dat werkdruk niet ten koste mag gaan van de cliënt, maar had wel begrip voor de situatie waarin de advocate verkeerde.

Vragen? Neem contact met ons op

Het geschil tussen de Belastingdienst en de cryptobezitter kent een lange aanloop. In 2021 is bij de Belastingdienst bekend geworden dat de man een aantal buitenlandse bankrekeningen heeft. Daarna heeft de Belastingdienst uit door de man toegezonden stukken kunnen achterhalen dat hij één van deze rekeningen onder meer gebruikte voor cryptotransacties en dus ook over cryptovermogen beschikt.

Onjuiste belastingaangiftes

De man geeft toe dat hij in het verleden onjuiste verklaringen heeft afgelegd over dit vermogen en dat hij onjuiste belastingaangiftes heeft gedaan. Dat dit uit onhandigheid of onzorgvuldigheid is gebeurd, vindt de voorzieningenrechter niet geloofwaardig. Er is zelfs sprake van een patroon waarbij de man op verzoek van de Belastingdienst informatie verstrekt, daarbij doet alsof hij alle relevante informatie over zijn cryptovermogen heeft doorgegeven, om later toch toe te moeten geven dat eerder niet alle gegevens zijn verstrekt.  Deze onduidelijkheid geldt ook voor de beantwoording van de door de Belastingdienst gestelde vragen in december 2024. Hierdoor heeft de Belastingdienst tot op heden geen goed overzicht van het cryptovermogen van de man tussen 2012 tot 2024. Zodoende kan controle van de door deze persoon ingediende belastingaangiften nog niet plaatsvinden.

Volledige informatieverstrekking

In de kern ligt de vraag bij de Rechtbank of de man gehouden moet worden aan volledige en onvoorwaardelijke informatieverstrekking over het verloop en de omvang van zijn (crypto)vermogen. De cryptobezitter meent dat de vorderingen niet toewijsbaar zijn, omdat hij in zijn ogen heeft voldaan aan zijn wettelijke informatieverplichting. De man heeft aangegeven dat hij in het verleden zijn vermogensposities in de aangiften inkomstenbelasting weliswaar niet volledig heeft opgegeven, omdat hij zijn cryptovermogen grofweg inschatte. Maar hij vindt wel dat hij inmiddels aan zijn informatieverplichting heeft voldaan. Daarbij heeft zich de moeilijkheid voorgedaan dat hij diep heeft moeten graven om bij informatie van exchanges en zijn wallets uit te komen. Want tot de jaren 2020 waren bij cryptobeurzen weinig stukken beschikbaar en dit bemoeilijkte beantwoording van de gestelde vragen.

Vragen? Neem contact met ons op

De feiten in deze zaak op een rijtje. Een bejaarde vrouw is slachtoffer geworden van een babbeltruc waarbij haar pinpas is gestolen. Een handlanger van de dader heeft vervolgens in een supermarkt in Den Haag met de gestolen pinpas gepind. In een zoektocht naar deze handlanger heeft de politie beelden opgevraagd bij de supermarktketen, maar naar later blijkt zijn de opgevraagde beelden afkomstig van een ander filiaal.

Verkeerde beelden

De politie verspreidt vervolgens deze verkeerde beelden op haar website en stuurt ze ook naar Omroep West. Deze omroep zendt de beelden vervolgens uit in een nieuwsuitzending met de volgende toelichting:

‘Dit is de man die de politie nog zoekt en die de pas van de vrouw gebruikt in de Jumbo aan de Weimarstraat in Den Haag. […] hij rekent wel twee keer af met haar bankpas. Inmiddels is bij de politie bekend dat deze man niet alleen werkt en dit vaker doet, dus neem contact op met de tiplijn als u weet wie het is, zodat hij gestopt kan worden voor hij nog meer slachtoffers maakt.’

Omroep West heeft de beelden tevens verspreid via haar YouTube-kanaal en deze opgenomen in een nieuwsartikel op haar website. De kranten het Voorburgs Dagblad en het Algemeen Dagblad hebben de beelden vervolgens overgenomen en eveneens bij een nieuwsartikel op hun website geplaatst.

De man die vals wordt beschuldigd meldt zich nog dezelfde dag samen met zijn advocaat bij de politie en verzoekt om de beelden te verwijderen. De politie heeft hieraan gehoor gegeven door de beelden dezelfde nacht van haar website te halen en de ochtend erna Omroep West te verzoeken de beelden te verwijderen. Ook de kranten hebben de beelden verwijderd of onherkenbaar gemaakt.

Vragen? Neem contact met ons op

Het hele verkoopproces voor het mediapakket neemt in totaal slechts tien minuten in beslag. Na een telefoongesprek wordt een e-mailbericht met offerte verstuurd, inclusief een factsheet met uitleg over de af te nemen diensten en algemene voorwaarden met betrekking tot het Standaard Mediapakket. Vlak na het versturen van het e-mailbericht neemt het online marketingbedrijf opnieuw telefonisch contact op met het zorgbedrijf. Tijdens dit gesprek bezoekt de medewerker van het zorgbedrijf de website van het online marketingbedrijf en wordt hij, zonder dit in de gaten te hebben, geholpen om akkoord te gaan met de algemene voorwaarden en de offerte.

Niet duidelijk

Het gerechtshof stelt in haar uitspraak dat het online marketingbedrijf redelijkerwijs had moeten begrijpen dat de medewerker van het zorgbedrijf niet in enkele minuten kon weten wat het Standaard Mediapakket precies inhield. Uit het tijdsverloop blijkt dat er minder dan tweeëneenhalve minuut is verstreken tussen het moment dat wederpartij de (concept)overeenkomst heeft kunnen zien en het indrukken van de activeerbutton.

Het hof vindt het in deze zaak eveneens belangrijk dat uit de velden en knoppen op de aanmeldpagina niet zonder meer duidelijk wordt dat er met het klikken hierop een overeenkomst wordt aangegaan. Uit de tekst ‘Activeer mijn Standaard Mediapakket’ op de bevestigingsknop, wordt niet echt duidelijk dat met het aanklikken van deze knop ook daadwerkelijk een overeenkomst wordt gesloten en het mediapakket wordt besteld.

Vragen? Neem contact met ons op

In deze zaak speelt artikel 12 uit de algemene voorwaarden van de CBW een cruciale rol.
Dit artikel luidt als volgt:

Artikel 12 | Annulering
1. Als de afnemer annuleert, is hij een schadevergoeding verschuldigd. De schade van een ondernemer bij annulering bestaat uit de brutowinstmarge (vaste en variabele kosten, winstopslag), verminderd met niet gemaakte variabele kosten. In de praktijk blijkt de schade van ondernemers meer dan 30 procent van de koopsom te zijn als er nog niet geleverd is en (aanzienlijk) hoger als er al onherroepelijk is ingekocht. Meer informatie over (de hoogte van) annuleringskosten in de woonbranche is te vinden op www.cbw-erkend.nl.
2. De ondernemer moet zijn schade aannemelijk maken.

Keuze termijn

De consument is van mening dat er nog geen definitieve koopovereenkomst tot stand is gekomen, maar alleen een voorlopige overeenkomst. Er was in de koopovereenkomst sprake van een keuze termijn van 14 dagen, die op het moment van de annulering nog niet voorbij was. Volgens de consument heeft de woonwinkel daarom geen recht op een percentage aan annuleringskosten. Bovendien wil zij graag de aanbetaling van 470 euro terug van de woonwinkel.

Omdat er nog geen sprake is van een definitief gesloten koop en er in de CBW-voorwaarden niks staat over annuleringsvoorwaarden binnen een keuzetermijn is artikel 12 | Annulering volgens de consument niet van toepassing. Daarnaast heeft de woonwinkel haar schade niet aannemelijk gemaakt. Dat moet wel op grond van artikel 12 punt 2. De consument vindt sowieso dat de annuleringskosten niet redelijk zijn in dit geval en  niet in verhouding tot de daadwerkelijk geleden schade.

Vragen? Neem contact met ons op

Het gaat in deze zaak om de vraag wat de oorzaak is van de lekkages aan het dak van de woonboerderij die in februari 2017 door verkoop van eigenaar is gewisseld en wie de kosten van het herstel moet dragen.

Lekkages

Het hof heeft in het tussenarrest bepaald dat niet kan worden vastgesteld of de lekkages het gevolg zijn van de in opdracht van vorige bewoners uitgevoerde renovatie aan het dak in 2014 en of de woning daardoor ten tijde van de eigendomsoverdracht geschikt was voor normaal gebruik. of dat de lekkages een andere oorzaak hebben, zoals ouderdom of nalatig onderhoud door de nieuwe eigenaren. 

Om de vorige eigenaren alsnog aansprakelijk te kunnen stellen, moeten de nieuwe eigenaren aantonen dat er sprake is van een onveilige constructie van het dak en de lekkages het gevolg zijn van een ondeugdelijk uitgevoerde renovatie en de woning als gevolg daarvan bij de eigendomsoverdracht al niet geschikt was voor normaal gebruik. 

Onafhankelijke deskundige

Het hof besluit om partijen in de gelegenheid te stellen om een onafhankelijke deskundige te benoemen, maar zij komen hier samen niet uit. Daarop besluit het hof om zelf een onafhankelijke deskundige in te schakelen, die opdracht krijgt om de volgende vragen te beantwoorden:

a. Wat is de staat van het dak? 

b. Is er sprake van zonkvorming op het dak? 

c. Is er sprake van lekkage? Zo ja, waar bevindt zich die en wat is daarvan de oorzaak?

d. Is de renovatie van het dak omstreeks juni 2014 op correcte wijze uitgevoerd?

e. Als er sprake is van een onjuist uitgevoerde renovatie, wat zijn daarvan de gevolgen?

f. Als er sprake is van constructiegebreken, wat zijn daarvan de gevolgen?

g. Wilt u daarbij, voor zover mogelijk en gelet op het ‘doos in doos-principe’ van de woning, onderscheid maken tussen de gevolgen voor de schuur en de gevolgen aan het woonhuis?

h. Is eventuele schade vergroot na het moment van de (ver)koop van de woning in februari 2017? i. Zijn er op dit moment maatregelen vereist aan het dak? Zo ja, op welke termijn?

j. Kunt u een gespecificeerde begroting maken van de kosten van eventueel noodzakelijk herstel?

k. Geeft het onderzoek u nog aanleiding tot verdere opmerkingen?

Vragen? Neem contact met ons op

Een turboliquidatie is de ontbinding van rechtspersonen op eigen initiatief zonder baten. Op deze manier kan snel en zonder gebruikmaking van een faillissementsprocedure een rechtspersoon worden ontbinden. Indien er geen baten meer zijn, wordt een ontbindingsbesluit genomen en kan uitschrijving van de rechtspersoon uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel worden doorgezet. De rechtspersoon is dan opgehouden te bestaan. Maar door een gebrek aan toezicht en controle worden rechtspersonen ook weleens ten onrechte geturboliquideerd. Eventuele schuldeisers van een geturboliquideerde rechtspersoon hebben vrijwel geen mogelijkheden om daar iets tegen te doen. In veel gevallen is voor hen ook niet inzichtelijk of bepaalde schuldeisers zijn bevoordeeld ten opzichte van andere schuldeisers.

Verantwoordings- en bekendmakingsverplichting

De Tijdelijke wet transparantie turboliquidatie moet de transparantie rondom turboliquidaties vergroten, misbruik ervan bestrijden en de rechtsbescherming van schuldeisers verbeteren. Daarbij gaat het met name om gevallen waarin de rechtspersoon ophoudt te bestaan met achterlating van schulden. Om dit te bereiken voorziet de Tijdelijke wet transparantie turboliquidatie in een verzwaring van de verantwoordings- en bekendmakingsverplichting voor het (voormalig) bestuur van de ontbonden rechtspersoon. Verder zijn een aanvulling op het bestaande bestuursverbod en een uitbreiding van het inzagerecht van schuldeisers in de wet opgenomen.

Vragen? Neem contact met ons op