Het gaat in deze zaak om de vraag wat de oorzaak is van de lekkages aan het dak van de woonboerderij die in februari 2017 door verkoop van eigenaar is gewisseld en wie de kosten van het herstel moet dragen.

Lekkages

Het hof heeft in het tussenarrest bepaald dat niet kan worden vastgesteld of de lekkages het gevolg zijn van de in opdracht van vorige bewoners uitgevoerde renovatie aan het dak in 2014 en of de woning daardoor ten tijde van de eigendomsoverdracht geschikt was voor normaal gebruik. of dat de lekkages een andere oorzaak hebben, zoals ouderdom of nalatig onderhoud door de nieuwe eigenaren. 

Om de vorige eigenaren alsnog aansprakelijk te kunnen stellen, moeten de nieuwe eigenaren aantonen dat er sprake is van een onveilige constructie van het dak en de lekkages het gevolg zijn van een ondeugdelijk uitgevoerde renovatie en de woning als gevolg daarvan bij de eigendomsoverdracht al niet geschikt was voor normaal gebruik. 

Onafhankelijke deskundige

Het hof besluit om partijen in de gelegenheid te stellen om een onafhankelijke deskundige te benoemen, maar zij komen hier samen niet uit. Daarop besluit het hof om zelf een onafhankelijke deskundige in te schakelen, die opdracht krijgt om de volgende vragen te beantwoorden:

a. Wat is de staat van het dak? 

b. Is er sprake van zonkvorming op het dak? 

c. Is er sprake van lekkage? Zo ja, waar bevindt zich die en wat is daarvan de oorzaak?

d. Is de renovatie van het dak omstreeks juni 2014 op correcte wijze uitgevoerd?

e. Als er sprake is van een onjuist uitgevoerde renovatie, wat zijn daarvan de gevolgen?

f. Als er sprake is van constructiegebreken, wat zijn daarvan de gevolgen?

g. Wilt u daarbij, voor zover mogelijk en gelet op het ‘doos in doos-principe’ van de woning, onderscheid maken tussen de gevolgen voor de schuur en de gevolgen aan het woonhuis?

h. Is eventuele schade vergroot na het moment van de (ver)koop van de woning in februari 2017? i. Zijn er op dit moment maatregelen vereist aan het dak? Zo ja, op welke termijn?

j. Kunt u een gespecificeerde begroting maken van de kosten van eventueel noodzakelijk herstel?

k. Geeft het onderzoek u nog aanleiding tot verdere opmerkingen?

Vragen? Neem contact met ons op

Een turboliquidatie is de ontbinding van rechtspersonen op eigen initiatief zonder baten. Op deze manier kan snel en zonder gebruikmaking van een faillissementsprocedure een rechtspersoon worden ontbinden. Indien er geen baten meer zijn, wordt een ontbindingsbesluit genomen en kan uitschrijving van de rechtspersoon uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel worden doorgezet. De rechtspersoon is dan opgehouden te bestaan. Maar door een gebrek aan toezicht en controle worden rechtspersonen ook weleens ten onrechte geturboliquideerd. Eventuele schuldeisers van een geturboliquideerde rechtspersoon hebben vrijwel geen mogelijkheden om daar iets tegen te doen. In veel gevallen is voor hen ook niet inzichtelijk of bepaalde schuldeisers zijn bevoordeeld ten opzichte van andere schuldeisers.

Verantwoordings- en bekendmakingsverplichting

De Tijdelijke wet transparantie turboliquidatie moet de transparantie rondom turboliquidaties vergroten, misbruik ervan bestrijden en de rechtsbescherming van schuldeisers verbeteren. Daarbij gaat het met name om gevallen waarin de rechtspersoon ophoudt te bestaan met achterlating van schulden. Om dit te bereiken voorziet de Tijdelijke wet transparantie turboliquidatie in een verzwaring van de verantwoordings- en bekendmakingsverplichting voor het (voormalig) bestuur van de ontbonden rechtspersoon. Verder zijn een aanvulling op het bestaande bestuursverbod en een uitbreiding van het inzagerecht van schuldeisers in de wet opgenomen.

Vragen? Neem contact met ons op

Een klant van het cryptoplatform gebruikt een e-mailadres dat betrokken is geweest bij meerdere datalekken. Via dit e-mailadres lukt het hackers om de klant te beroven van zijn cryptomunten, die hij heeft ondergebracht bij het cryptoplatform. De klant start daarop een rechtszaak tegen het cryptoplatform, omdat hij vindt dat het bedrijf deze schade moet vergoeden.

Algemene voorwaarden

Via het cryptoplatform kunnen klanten een account aanmaken voor de aankoop, verkoop en handel in digitale valuta. Inloggen op het platform kan op twee manieren: met een e-mailadres en een wachtwoord, of met behulp van een Authenticator app via de telefoon. De tweede methode geniet de voorkeur, omdat deze veiliger wordt geacht. Het platform heeft in haar algemene voorwaarden opgenomen dat het nooit aansprakelijk is voor eventuele schade door een hack.

Waarschuwingen

De klant opent een account waarop hij inlogt met zijn mailadres en wachtwoord. Het platform stuurt hem daarop meerdere waarschuwingen dat de beveiliging beter kan door gebruik te maken van de Authenticator app. Deze waarschuwingen legt hij naast zich neer. Na ongeveer een jaar slaan hackers via het cryptoplatform toe bij de klant. Ze breken in op zijn account en maken voor ruim 4.000 euro aan bitcoins over naar een externe rekening.

De klant vindt dat het cryptoplatform haar verplichting om een veilig platform aan te bieden niet is nagekomen en eist dat zijn schade wordt vergoed. Omdat het platform de mogelijkheid van identificatie per e-mail heeft geboden, was het account van de klant gevoelig voor misbruik. Daarmee heeft het platform haar zorgplicht geschonden volgens de klant.

Vragen? Neem contact met ons op

De reviews die op Google worden geplaatst, zijn bedoeld om het computerbedrijf en de hieraan verbonden (rechts)personen bewust te beschadigen. Het computerbedrijf kan bewijzen dat de reviews onjuist zijn en niet over daadwerkelijke klantervaringen gaan. De namen die aan de accounts zijn gekoppeld komen niet voor in het klantenbestand van het bedrijf. Het plaatsen van de reviews is daarom onrechtmatig.

Onrechtmatige reviews

Zij wil achterhalen wie de (rechts)personen achter de accounts zijn. Op die manier kan zij een verbod vorderen tegen de reviewer(s) op het opnieuw plaatsen van onrechtmatige reviews. Verder kan de door de reviews veroorzaakte schade worden verhaald op de plaatsers. De onderneming verzoekt de rechtbank dan ook om Google op grond van artikel 843a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv) te veroordelen tot het verstrekken van de naam, het telefoonnummer, de (alternatieve) e-mailadressen en de IP-adressen waarmee de accounts zijn aangemaakt en de reviews zijn geplaatst.

Schadelijk voor bedrijf

De reviews zijn tegelijkertijd ook in strijd met het eigen beleid van Google. Het Amerikaanse bedrijf heeft de reviews daarom op verzoek van het computerbedrijf verwijderd. Google handelt onrechtmatig jegens het computerbedrijf als zij de gegevens van de Google-accounthouders waarmee de reviews zijn geplaatst niet verstrekt. Dit omdat het voldoende aannemelijk is dat de reviews die de gebruiker heeft geplaatst mogelijk onrechtmatig en schadelijk zijn voor het bedrijf. Zij heeft er een reëel belang bij om de gegevens te verkrijgen. Ook is het aannemelijk dat er in dit geval geen minder ingrijpende mogelijkheid is om de gegevens te achterhalen.

Vragen? Neem contact met ons op

In deze zaak draait het om een gebruiker van Facebook, die in groepen over dating anoniem uitlatingen heeft gedaan over de man. Daarin staat onder meer dat de bewuste persoon de intentie heeft om vrouwen te gebruiken en daarna te dumpen. Verder wordt beweerd dat de man een pathologische leugenaar zou zijn en dat hij heimelijk  opnamen maakt van vrouwen. Bij de berichten zijn ook twee afbeeldingen van de man geplaatst.

Reputatieschade

De man noemt de beweringen onwaar en vindt ze intimiderend. Bovendien loopt zijn reputatie hierdoor schade op. Hij start daarom een kort geding waarin hij eist dat Meta de bewuste berichten verwijdert. Verder wil hij dat Meta hem de gegevens van de anonieme Facebook gebruiker verstrekt en ook wil de man graag weten of er andere groepen zijn waarin deze berichten zijn gedeeld.

Identificatiegegevens

De rechter oordeelt dat de man in de gelegenheid moet worden gesteld om in contact te komen met de anonieme Facebook gebruiker, zodat hij deze persoon kan aanspreken over de gedane uitlatingen. Meta moet hiervoor de identificatiegegevens van de bewuste Facebook gebruiker aan de man doorgeven. Volgens de rechter wegen de belangen van de beschuldigde man zwaarder dan die van de anonieme Facebookgebruiker en van Meta.

Vragen? Neem contact met ons op

Het verzet moet binnen vier weken na de betekening van het vonnis of betekening van het derdenbeslag aan de veroordeelde in persoon of na het plegen van een daad van bekendheid worden ingediend. Het gerechtshof in ‘s-Hertogenbosch oordeelde in een zaak die diende op 9 maart 2021 dat ook een inhoudelijke reactie per e-mail van de schuldenaar kan worden gezien als een daad van bekendheid.

Daad van bekendheid

Wordt dit verzet niet binnen vier weken ingediend, dan is het bezwaar te laat ingesteld. Volgens het gerechtshof heeft de schuldenaar dan al een daad van bekendheid verricht door een inhoudelijke reactie te geven, nadat aan hem per e-mail door de executerende deurwaarder het bij verstek gewezen vonnis is toegezonden.
Wat ging vooraf aan deze zaak? Een schuldenaar wordt opgeroepen om te verschijnen bij de kantonrechter in Eindhoven in verband met een vordering tot betaling van huur(achterstand) en ontbinding van een huurovereenkomst van zijn woning
De dagvaarding is niet in persoon betekend, maar in een gesloten envelop achtergelaten op het adres. Enkele weken later wordt de schuldenaar bij verstek veroordeeld en wordt de bestaande huurovereenkomst ontbonden. Ook gelast de rechter ontruiming van de huurwoning.

Verstekvonnis betekend

Een kleine maand later is het verstekvonnis, bij gebrek aan een bekende woon- of verblijfplaats van de schuldenaar, betekend aan het Openbaar Ministerie. Hierin wordt ook vermeld wanneer de ontruiming van de huurwoning gaat plaatsvinden. De datum van ontruiming wordt negen dagen van tevoren ook gepubliceerd in het Eindhovens Dagblad.

Vragen? Neem contact met ons op

De feiten dateren uit 2016. In november van dat jaar hielp de man zijn vader om een einde aan zijn leven te maken. Hij kocht hiervoor hulpmiddelen en heeft ook de benodigde installatie in elkaar gezet voor zijn vader. De zoon is vervolgens bij zijn vader gebleven tot die was overleden en heeft een dag later de politie ingelicht.

Eerlijke verhaal

Gedurende het onderzoek van de politie tot aan de zitting in hoger beroep heeft de man openheid van zaken gegeven en het eerlijke verhaal verteld. Het hof is er daardoor van overtuigd dat de man heeft gehandeld uit naastenliefde. De advocaat van de man heeft gepleit voor primair ontslag van rechtsvervolging voor zijn cliënt, omdat er volgens hem sprake was van overmacht in de zin van noodtoestand. De man en zijn zus hebben verklaard dat hun vader reeds vele jaren te maken had met ernstige medische klachten. De laatste maanden voor zijn dood werden deze klachten alleen maar erger. De zieke man weigerde echter om een arts in te schakelen, omdat hij bang was om een medisch traject in te gaan en aangaf dat hij geen vertrouwen had in de doctoren.

Arts raadplegen

Verder blijkt uit het dossier dat de vader met meerdere personen heeft gesproken over het feit dat hij zelf een einde aan zijn leven wilde maken. Hij deed ook zelf een poging daartoe, maar deze poging mislukte. Vervolgens heeft de aan zijn zoon gevraagd of die hem wilde helpen. De zoon geeft aan dat hij nog heeft geprobeerd om zijn vader op andere gedachten te brengen, maar dat hij uiteindelijk toch heeft toegegeven aan diens wens. Hij heeft hierover niet met anderen gesproken en ook geen huisarts geraadpleegd. Het Hof vindt dat de man hiervoor op zijn minst een arts had moeten raadplegen. Die had bijvoorbeeld meer kunnen vertellen over eventuele medicatie en hoe hij zou moeten omgaan met het leed van zijn vader.

Vragen? Neem contact met ons op

De oorspronkelijke wettelijke ontslagleeftijd voor raadsheren en rechters is zeventig jaar. Ten tijde van de Corona pandemie liepen de achterstanden in de rechtspraak echter snel op. Daarom besloot het kabinet destijds dat ook oudere raadsheren en rechters tijdelijk als plaatsvervanger mogen worden ingezet. Deze tijdelijke regeling vervalt op 15 juli van dit jaar, maar Weerwind wil de maatregel nu met drie jaar verlengen.

Gebrek aan capaciteit

Volgens de minister is de inzetbaarheid van deze rechters en raadsheren als plaatsvervangers nodig, omdat de rechtspraak door een gebrek aan capaciteit kampt met achterstanden. Verhoging van de capaciteit, onder meer door de opleiding van extra rechters, gaat nog jaren duren. Het wetsvoorstel is bedoeld om te regelen dat raadsheren en rechters die werkzaam zijn bij rechtbanken, gerechtshoven, de Centrale Raad van Beroep (CRvB) en het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) na het bereiken van de wettelijke ontslagleeftijd van zeventig jaar nog enige tijd kunnen worden ingezet als raadsheren-plaatsvervangers en rechters-plaatsvervangers en wel tot de eerste dag van de maand volgende op die waarin zij drieënzeventig jaar zijn geworden.

Inlopen van achterstanden

De maatregel om raadsheren-plaatsvervangers en rechters-plaatsvervangers na het bereiken van de ontslagleeftijd gedurende een periode van ten hoogste drie jaar in te zetten, heeft effectief bijgedragen aan het inlopen van de achterstanden. In 2021 waren 149 raadsheren-plaatsvervangers en rechters-plaatsvervangers van zeventig jaar en ouder werkzaam in de rechtspraak. Geschat wordt dat zij dat jaar rond de 16.800 zaken hebben afgedaan. Bij het peilmoment in september 2022 waren 113 raadsheren-plaatsvervangers en rechters-plaatsvervangers werkzaam op grond van de regeling in de Tweede Verzamelspoedwet. Geschat wordt dat zij op jaarbasis 14.000 zaken zullen afdoen.

Tekort aan raadsheren en rechters

Hoewel de uitbraak van Corona geen invloed meer heeft op de doorlooptijden bij het afdoen van zaken, heeft de rechtspraak de totale achterstand in zaken nog niet ingelopen. Al voor de uitbraak van Corona bestonden er achterstanden in de rechtspraak, die door de jaren heen zijn blijven bestaan. Een van de oorzaken is het tekort aan raadsheren en rechters. Dit tekort wordt door de Raad voor de rechtspraak geschat op ongeveer 200 fte.  Door dit tekort is het vervolgens ook niet mogelijk om de achterstanden snel weg te werken.
Het tekort aan raadsheren en rechters binnen de rechtspraak komt onder meer door hun afgenomen inzetbaarheid voor de afdoening van zaken, bijvoorbeeld door de toenemende complexiteit van die zaken, maar ook door de leeftijdsgebonden uitstroom.

Vragen? Neem contact met ons op

Een autobezitter krijgt pech aan zijn auto en belt de ANWB voor hulp. Tijdens het telefoongesprek wordt de autobezitter erop gewezen dat de ANWB enkel pechhulp verleent aan personen met een Wegenwacht Service verzekering en dat die verzekering alleen bij een ANWB-lidmaatschap kan worden afgesloten. De autobezitter gaat hiermee akkoord en krijgt later een factuur van 140 euro voor de overeenkomst die hij is aangegaan. Deze factuur bestaat uit een bedrag voor het lidmaatschap en een tarief voor de verleende pechhulp.

Consumentbeschermende bepalingen

De autobezitter weigert vervolgens deze factuur te betalen, waarna de rechter moet beoordelen of de totstandkoming van deze overeenkomst niet in strijd is met consumentenbeschermende bepalingen. De rechter acht de koppelverkoop tussen de pechhulp en het sluiten van een verzekering door de ANWB mogelijk in strijd met consumentenbeschermende bepalingen. Bovendien vindt hij dat sprake is van een oneerlijke handelspraktijk.

Koppelverkoop

De ANWB is het hier niet mee eens. Zij stelt dat zij een verzekeraar in natura is en uitsluitend pechhulp verleent aan verzekerden. Het is daarom volgens de ANWB geen vereiste dat het onzekere voorval waarvoor de verzekering dekking biedt zich bij het sluiten van de overeenkomst nog niet heeft voorgedaan. De pechhulp is geen afzonderlijke dienst en wordt door de ANWB ook niet als afzonderlijke dienst aangeboden. Er kan daarom volgens de ANWB geen sprake zijn van koppelverkoop. De organisatie bevestigt wel dat indien bij pech de verzekering wordt afgesloten, de verzekeringnemer in het eerste jaar meer premie moet betalen. Want een nieuw verzekerde met pech doet immers minimaal één keer een beroep op de verzekering. Dit rechtvaardigt volgens de ANWB een hogere premie voor nieuwe verzekerden die direct pechhulp hebben ontvangen.

Vragen? Neem contact met ons op

Veel gemeenten dragen bij beslag op een bijstandsuitkering maandelijks af aan de deurwaarder. De debiteur komt hierdoor onder de beslagvrije voet en dat is niet toegestaan, vindt de Rechtbank Noord-Holland. De debiteuren komen dan met hun inkomsten onder het bestaansminimum. Het maandelijks afdragen aan een deurwaarder brengt bovendien extra kosten met zich mee voor de debiteur. Volgens de rechter moeten deze extra maandelijkse kosten door de desbetreffende gemeente worden vergoed.

Proefprocedure

Schuldinfo begon de proefprocedure omdat zij vindt dat mensen met een bijstandsuitkering niet opgezadeld mogen worden met een maandelijkse beslag afdracht voor de deurwaarder. De organisatie stelt dat een maandelijkse afdracht in strijd is met het evenredigheidsbeginsel. De Rechtbank Noord-Holland stelt Schuldinfo in het gelijk en oordeelt dat maandelijks afdragen bij mensen die leven onder het bestaansminimum niet mag. De extra kosten die maandelijks door de deurwaarder in rekening worden gebracht moet de desbetreffende gemeente als schade vergoeden, oordeelt de rechter.

Beslagvrije voet

Hij vindt de wijze waarop de betrokken gemeente uitvoering heeft gegeven aan het loonbeslag in strijd is met de wettelijke regels over de beslagvrije voet. Deze handelwijze zorgt ervoor dat deze mensen maandelijks een bedrag ter hoogte van 90 procent van de voor hen geldende bijstandsnorm ontvangen. Dat bedrag is lager dan de beslagvrije voet, die juist in het leven is geroepen om er zeker van te zijn dat mensen voldoende middelen overhouden om in de (basale) kosten van levensonderhoud te kunnen voorzien. Iemand die zijn noodzakelijke kosten van levensonderhoud niet volledig kan betalen, wordt gedwongen onder het bestaansminimum te leven en komt daardoor al snel in de problemen met zijn vaste schuldeisers. Maandelijks afdragen bij mensen die leven onder het bestaansminimum is volgens de rechter daarom niet toegestaan.

Vragen? Neem contact met ons op