Toetsen

De kantonrechter moet kunnen toetsen of de kredietverstrekker tijdig alle vereiste informatie aan de consument heeft overhandigd. Daarnaast moet de kredietverstrekker concrete bewijzen kunnen overleggen voor wat betreft de kredietwaardigheidstoets van de leningnemer. Alleen een aantal printscreens van documenten (zoals in deze zaken) is niet voldoende. De rechter vernietigde daarom de overeenkomst, omdat deze in strijd is met de openbare orde.

Stukken op orde

Juist bij relatief eenvoudige incassozaken is het dus van belang dat een kredietaanbieder en de gerechtsdeurwaarder of incassobureau het dossier inclusief onderliggende stukken goed op orde hebben en volledig inbrengen in de procedure. Verder bieden de uitspraken van de Rechtbank Gelderland belangrijke aanknopingspunten voor wat betreft de formulering van bedingen in kredietovereenkomsten, de dossieropbouw in het kredietproces en het opstellen van incassovorderingen. Door hier rekening mee te houden kunnen incassobureaus, gerechtsdeurwaarders, kredietverstrekkers en andere partijen actief op de consumptief kredietmarkt mogelijk voorkomen dat de kantonrechter in de toekomst overeenkomsten vernietigd, omdat deze in strijd zijn met de openbare orde.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Risico bij werknemer neergelegd

De Coronapandemie en als gevolg daarvan het niet kunnen werken valt niet binnen het kader van artikel 7:628 BW om in redelijkheid voor rekening van de werknemer te komen. Daarnaast heeft de werkgever op grond van de tijdelijke NOW van de overheid financiële ondersteuning ontvangen om het loon van de medewerkers te kunnen doorbetalen, heeft hij tijdelijk geen bijdrage hoeven te doen aan het Sociaal Fonds en is een voorziene loonsverhoging voor medewerkers tijdelijk uitgesteld. Volgens de kantonrechter heeft de werkgever, door gebruik te maken van een systeem  waarbij de niet-gewerkte uren als minuren worden geregistreerd en uren op het tijd voor tijd saldo af te boeken, het risico van het verminderde werkaanbod feitelijk bij de werknemers neergelegd. Dat het loon van de werknemers steeds is doorbetaald, maakt dat niet anders.

Geen basis voor registratie van minuren

Want onder deze omstandigheden worden werknemers door de werkgever verplicht om de geregistreerde minuren later alsnog te werken. Zij krijgen deze daardoor niet als overuren (extra uren) uitbetaald. Dit terwijl de NOW-compensatie voor werkgevers juist bedoeld was om het loon te kunnen betalen, ondanks dat de werknemers geen werk verrichten. Er is dus in de cao en in de wet geen basis te vinden voor de registratie van minuren tijdens de coronapandemie.

Stilzwijgend ingestemd

In een reactie laat de werkgever nog weten dat hij deze werkwijze vooraf tijdens meerdere bijeenkomsten met werknemers heeft besproken en dat geen enkele werknemer destijds bezwaar heeft gemaakt tegen het voorgestelde systeem van het registreren van minuren en zo mogelijk afboeken daarvan op het tijd voor tijd saldo. Dat niemand tijdens of na de informatiebijeenkomsten heeft gereageerd, maakt volgens de kantonrechter echter niet dat de conclusie getrokken mag worden dat alle medewerkers stilzwijgend hebben ingestemd. Als de werkgever toestemming van de medewerkers had willen hebben, dan had hij die expliciet aan iedere werknemer, met vermelding van de gevolgen voor de betrokken werknemer, moeten vragen. De kantonrechter oordeelt dan ook dat de werkgever de onterecht in mindering gebrachte uren van de werkneemster moet terugboeken.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Winstdeling

De mondeling toegezegde winstdeling vormde een belangrijk twistpunt in deze zaak. De algemeen directeur van de bouwonderneming ontkende dat de winstdeling was toegezegd. Maar de operationeel directeur had een opname gemaakt van het gesprek waarin deze toezegging wel degelijk werd gedaan. Hij werd om die reden in het gelijk gesteld door de kantonrechter.

Waarheidsvinding

In een eerdere soortgelijke zaak oordeelde de Hoge Raad al eens dat een stiekem opgenomen gesprek niet zonder meer betekent, dat het niet mag worden meegenomen als bewijsstuk. Het belang van waarheidsvinding van partijen om hun visie op een zaak aannemelijk te maken, weegt in veel gevallen zwaarder dan het belang van het uitsluiten van bewijs. Dus ook onrechtmatige opnamen kunnen door de rechter worden toegelaten als bewijs.

Ontbinding van de arbeidsovereenkomst

Daarbij is de kanttekening op zijn plaats dat het feit dat een stiekeme opname niet als onrechtmatig wordt beschouwd, niet automatisch inhoudt dat er geen negatieve consequenties aan kleven voor een werknemer. Want van een goede werknemer mag over het algemeen worden verwacht dat hij van tevoren aangeeft dat hij het gesprek wil opnemen. Meerdere rechters noemden dit in andere zaken ‘onfatsoenlijk gedrag’. In diverse eerdere rechterlijke uitspraken heeft het stiekem opnemen van gesprekken uiteindelijk ook geleid tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst.

Het stiekem opnemen van gesprekken tussen werkgevers en werknemers blijft dus een heikel punt, maar pakte in dit geval gunstig uit voor deze werknemer.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Werkweigering

De kantonrechter oordeelt in deze zaak dat een werkgever mag verwachten van een medewerkster dat zij bereikbaar was. De vrouw wist dat zij opgeroepen kon worden voor aangepast werk. Het feit dat zij e-mails en Whatsapp-berichten van haar werkgever over de nachtdiensten niet heeft gelezen, is volgens de rechter werkweigering. Daarnaast weigerde de vrouw ook in gesprek te gaan om het arbeidsconflict op te lossen. Daarom hoeft van de werkgever niet te worden verwacht dat hij de arbeidsovereenkomst laat voortduren.

Arbeidsconflict

Maar de werkgever wordt niet geheel in het gelijkgesteld door de kantonrechter. Want het taxibedrijf deed weinig tot geen moeite om het arbeidsconflict met de medewerkster op te lossen, terwijl dit wel verwacht mocht worden. Het salaris van de medewerkster in de periode van haar ziekmelding tot de dag van haar ontslag moet alsnog worden betaald door de werkgever.

Roekeloos rijden

Ook mag de werkgever op grond van de cao de schade aan de taxi niet op de medewerkster verhalen. Dit mag alleen als er sprake is van opzet of bewuste roekeloosheid. Volgens het taxibedrijf heeft de vrouw een paaltje geraakt omdat zij met haar telefoon bezig was onder het rijden. Maar de medewerkster ontkent dit. De werkgever kan het roekeloos rijden volgens de rechter onvoldoende onderbouwen en had daarom de schade aan de taxi niet met het loon mogen verrekenen. Hij moet de medewerkers het schadebedrag dat hij eerder heeft ingehouden op haar salaris daarom ook terugbetalen.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Potentiële baten

Onlangs boog het hof Arnhem-Leeuwarden zich in hoger beroep over een verzoek tot faillietverklaring van een door turboliquidatie ontbonden rechtspersoon. De rechtbank wees het verzoek af omdat bij de zitting niet duidelijk was dat het ontbonden aannemingsbedrijf was opgehouden met betalen. Het hof stelde dat aan de voorwaarden voor faillissement was voldaan, maar zag ook potentiële baten.

Bestuurdersaansprakelijkheid

Uit de stukken bleek volgens het hof dat er sprake was van een mogelijke vordering op grond van aansprakelijkheid van bestuurders van het aannemingsbedrijf als privépersoon. Het Gerechtshof stelt dat er sprake is van potentiële bestuurdersaansprakelijkheid in het te lang voortzetten van het bedrijf, ondanks grote problemen, nevenactiviteiten en gebrek aan transparantie over een voorgestelde regeling aan schuldeisers. Het gerechtshof besloot daarom om toch het faillissement uit te spreken over het bedrijf. Daarnaast werd ook een curator aangesteld om nader onderzoek te doen naar de gang van zaken binnen het bedrijf.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Redelijkheid en billijkheid

De huurders stellen dat de verhuurder nooit op hun verzoeken heeft gereageerd en dat zij enkel te horen dat zij het volledige achterstallige bedrag moesten betalen, omdat anders een gerechtelijke procedure zou volgen. De rechtbank Gelderland concludeert dan ook dat de verhuurder in deze zaak in strijd met de redelijkheid en billijkheid heeft gehandeld en de incasso- en proceskosten zelf moet betalen.

Bijzondere uitspraak

Dit is een bijzondere uitspraak, want de huurder heeft in deze zaak feitelijk geen recht op een betalingsregeling. Tegelijkertijd maakt de uitspraak duidelijk dat het inschakelen van een rechter bij huurachterstanden vooral moet dienen als een stok achter de deur. Het verdient de voorkeur dat partijen eerst proberen om onderling tot een oplossing te komen voor wat betreft de achterstallige huur en alleen als dat niet lukt de rechter inschakelen. Daarnaast wordt op dit moment ook wetgeving voorbereid waarmee het mogelijk wordt voor rechters om een betalingsregeling op te leggen. Wordt dus nog vervolgd.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Afkoelingsperiode

In het Besluit Gemeentelijke Schuldhulpverlening staat niet vermeld welke termijn verhuurders moeten aanhouden tussen het melden bij de gemeente en het treffen van verdere incassomaatregelen, zoals het starten van een procedure. Maar huurbazen moeten er rekening mee houden dat een gemeente kan vragen om een afkoelingsperiode in de zin van de Wet Gemeentelijke Schuldsanering. Tijdens zo’n afkoelingsperiode kan een huurder niet worden gedwongen tot betaling van zijn huurachterstand en ook eventuele beslagen en verrekeningen worden gedurende deze periode opgeschort.

Ongunstig voor verhuurders

De nieuwe regels uit het Besluit Gemeentelijke Schuldhulpverlening kunnen daardoor soms wel eens ongunstig uitpakken voor verhuurders. Vroeger stemden rechters bij een huurachterstand van drie maanden vaak al in met ontbinding van de huurovereenkomst en ontruiming van de huurwoning. Tegenwoordig lopen verhuurders door de nieuwe regels het risico dat zij zes maanden lang geen betaling van de huurachterstand kunnen vorderen bij de rechtbank.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Niet besproken bij onderhandelingen

De werknemer stapte naar de kantonrechter om af te dwingen dat de werkgever alsnog veroordeeld zou worden tot betaling van de vakantiebijslag over de periode 2016-2021. Volgens de werknemer had de werkgever in de tweede en derde arbeidsovereenkomst moeten opnemen dat niet langer vakantiebijslag aan hem zou worden uitbetaald. Bovendien geeft hij aan dat het vervallen van de aanspraak op vakantiebijslag niet aan bod is gekomen tijdens de onderhandelingen over de tweede of derde arbeidsovereenkomst. Toch haalt de werknemer bakzeil bij de kantonrechter. Die vindt dat de werknemer onvoldoende duidelijk kan maken dat de werkgever en hij de intentie hebben gehad om de uitkering van vakantiebijslag na 16 maart 2016 voort te zetten. De kantonrechter is het eens met de werknemer dat volgens artikel 16 lid 5 WML partijen schriftelijk kunnen overeenkomen dat geen recht bestaat op vakantiebijslag, maar volgens de kantonrechter betekent dit niet dat dit uitdrukkelijk moet zijn afgesproken. De vordering van de werknemer wordt daarom ook afgewezen.

Geen afspraken, geen rechten

Indien partijen dus geen afspraken over vakantiegeld opnemen in de arbeidsovereenkomst, dan spreken zij in feite af dat de werknemer geen recht heeft op vakantiegeld. Voor werknemers is het dus belangrijk om hier alert op te zijn indien zij een arbeidsovereenkomst afsluiten bij een werkgever. Mocht je vragen hebben over zaken in je arbeidsovereenkomst, dan is het natuurlijk altijd mogelijk om deze voor te leggen aan één van de specialisten van RechtNet Advocaten.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Betalingsregeling wordt geweigerd

De man biedt een schuldregeling aan waarbij hij 2,64 procent van het resterende bedrag betaald tegen finale kwijting. Deze regeling is gebaseerd op de NVVK-norm. De man geeft daarbij aan dat hij al het mogelijke heeft gedaan om het aangeboden percentage aan zijn schuldeiser aan te bieden. De vrouw weigert deze regeling te accepteren. Daarom vraagt de man aan de Rechtbank Rotterdam om de vrouw te dwingen om de voorgestelde betalingsregeling te accepteren. Verder wil hij toegelaten worden tot de schuldsaneringsregeling, om straks weer met een schone lei te kunnen beginnen.

Ernstig verwijtbaar

De Rechtbank Rotterdam gaat hier echter niet in mee. De rechter acht het seksueel misbruik van de man dusdanig ernstig verwijtbaar dat de vrouw ook na zoveel jaar niet hoeft in te stemmen met het saneren van haar vordering. De vrouw is de enige schuldeiser en haar belang om de toegewezen geldelijke vordering te kunnen blijven verhalen op het beslagbare inkomen van de man weegt volgens de rechtbank zwaarder dan het belang van de dader om van zijn schuld te worden verlost.

Geen schone lei na veroordeling

In de Faillissementswet staat eveneens dat bij beëindiging van de schuldsaneringsregeling geen schone lei wordt verkregen bij vorderingen die voortvloeien uit een strafrechtelijke veroordeling, zoals een schadevergoeding aan een benadeelde partij. Dit geldt ook voor vorderingen die zijn opgelegd na een veroordeling door de civiele rechter tot betaling van schadevergoeding. Het verzoek van de man aan de rechter om toegelaten te worden tot de wettelijke schuldsaneringsregeling maakt in dit geval geen verschil. Want de vrouw kan te allen tijde haar vordering op de man blijven afdwingen.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.

Verrekening van de min-uren

Volgens de medewerker mocht de werkgever op grond van artikel 7:628 BW de min-uren niet verrekenen met het vakantiegeld. Hierin staat kort gezegd: ‘geen arbeid, wel loon, tenzij het niet werken voor rekening van de werknemer moet komen’. De medewerker geeft bovendien aan nooit te hebben ingestemd met verrekening van de min-uren.

Voorstel geaccepteerd door personeel

De werkgever stelt dat er wel een afspraak is gemaakt met het personeel over de verrekening en dus ook met de betreffende medewerker. Zij zou het voorstel, om de helft van de min-uren voor eigen rekening te nemen en de andere helft door de medewerkers weg te laten werken, ook hebben geaccepteerd. Indien zij het niet eens was met dit voorstel, dan had zij dit eerder moeten aangeven, is het standpunt van de werkgever. De kantonrechter stelt de medewerker in het gelijk. Hij geeft aan dat de werkgever op grond van artikel 7:628 lid 1 BW verplicht is om het loon door te betalen als de werknemer de overeengekomen arbeid geheel of gedeeltelijk niet heeft verricht, tenzij dat geheel of gedeeltelijk niet verrichten van de arbeid in redelijkheid voor rekening van de medewerker dient te komen.

Niet akkoord

Volgens de rechtbank houdt de stelling van de werkgever, dat de medewerker akkoord is gegaan met de verrekening van de min-uren, geen stand. De kantonrechter stelt dat de werkgever er niet zonder meer vanuit had mogen gaan dat de medewerker (stilzwijgend) akkoord zou zijn met het voorstel. De werkgever kan dit ook op geen enkele manier aantonen. De vordering van de medewerker wordt daarom ook toegewezen.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via info@rechtnet.nl of bel naar 073 – 615 43 11.